بهداشت روانی به تامین و حفظ سلامتی روانی فردی و اجتماعی گفته می شود، به گونه ای که فرد بتواند کارهای روزانه خود را به بهترین نحو ممکن انجام دهد، رفتاری به هنجار داشته باشد و ارتباطی موثر با اعضای خانوده خود و جامعه برقرار کند. به عبارتی بهداشت روانی؛ یعنی داشتن احساس آرامش و امنیت درون و به دور بودن از اضطراب و افسردگی . کارشناسان سازمان بهداشت جهانی از «بهداشت روانی» به «سلامت روان و فکر» تعبیر کرده اند و می گویند: «سلامت فکر، عبارت است از قابلیت ارتباط موزون و هماهنگ با دیگران، تغییر و اصلاح محیط فردی و اجتماعی و حل تضادها و تمایلات شخصی به طور منطقی، عادلانه و مناسب».
شمار بسیاری از بیماری های جسمانی، ریشه روان شناختی دارند و بهره مندی از بهداشت روان می تواند بر سلامت جسم اثر مثبتی داشته باشد. از آن سو، سلامت جسم نیز بستر مناسبی برای رسیدن به احساس امنیت درون و سلامت ذهن و روان است. نوع نگرش و باورهای آدمی درباره زندگی و محیط پیرامون خود و نیز تعهدات ارزشی و ویژگی های زندگی فردی و اجتماعی انسان، در بهره مندی از بهداشت روانی مطلوب بسیار اثر گذارند.

اهداف بهداشت رواني

– تأمين سلامت جسماني، رواني، عاطفي، اجتماعي و اخلاقي فرد، خانواده و جامعه؛

– تلاش براي شناخت بیشتر خود و خصوصیات فردی.

– برقراري روابط  صمیمانه و حسنه بين  فرد، خانواده ، جامعه و گروه های اجتماعی .

– تقويت اعتماد و عزت نفس و احترام به خود و ديگران

– به وجود آوردن احساس رضايت از زندگي؛

خلاصه ؛ هدف اصلي بهداشت رواني کمک به همه‌ي افراد دررسيدن به زندگي کامل‌تر، شادتر، هماهنگ‌تر و مؤثرتر است. بنابراين يکي از اهداف اصلي بهداشت رواني زندگي شادتر مي‌باشد چرا که شاد زيستن از افسردگي و بيماري‌هاي روحي و رواني پيش‌گيري مي‌نمايد.